'Ik was dromerig, ik sprak met drie verschillende stemmen tegen mezelf. Tegenwoordig word je daarvoor naar de psychiater gestuurd, maar mijn ouders vonden het schattig. De verbeelding voerde bij ons thuis het hoogste woord, we vertelden elkaar verhalen en ik schreef. Alles was speels, mijn vader maakte alles zelf, tot en met ons speelgoed, en het werd gestimuleerd als je dingen deed die niet voor de hand lagen. Tegelijkertijd was er discipline, je moest doorpuzzelen op een idee, niet te snel tevreden zijn.'
Marente de Moor
winnares AKO literatuurprijs 2011 (De Nederlandse maagd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten