209 | The change is fundamental

“There’s a whole generation at college that has never known a world without the web. They bring a new way of engaging with each other.”

(c) Ed Chi

http://www.thinkwithgoogle.com/quarterly/people/ed-chi-following-generation-z.html

208 | Rennen in de wolk

"Komen jullie me aanmoedigen bij de Océ-loop?"
"Ja ja, je komt vier keer langsflitsen en de rest van de tijd staan we ons te vervelen. Nee hoor, da's hardstikke saai."
"Ok, ok, wacht, dan heb ik een ander idee. Ik neem mijn telefoon mee, en dan loop ik met Runkeeper LIVE aan en dan broadcast ik de de race en dan kunnen jullie me live volgen via het internet. Dan zie je een bewegend fotootje op een landkaart en dat ben ik dan. Leuk toch? En als je me dan wilt aanmoedigen stuur je gewoon een sms, of je belt even. Ja? Doen?"
"Hmm… Wanneer is dat?"
"Zondag 2 october. Om half elf."
"Ja daag, dan slapen we nog. Faal."

207 | Het ís niet eenvoudig

Productontwikkeling gaat uiteindelijk over stelling nemen. De toekomst is onbekend en toch maak je een keuze. Zonder beslissing geen product.
Iedere ontwikkelaar kent de onderliggende complexiteit. Hij weet dat ie niet weet. En toch kiest ie; iedere ontwerper is een ondernemer.
Soms gaat het goed en volgt succes. Andere keren gaat het mis en leert men van de fouten. Ontwerpen is creërend en eerlijk. Het is een oprechte poging goeie dingen te maken.

DesignBites is niet de plek voor politiek, maar ik moet toch één keer iets zeggen over het irriterende populisme.
Het is, in al zijn varianten, een laffe politieke stroming die geen stelling neemt. Men slaat het buikgevoel aan, praat de niet-denkers naar de mond.
Daarin ook ligt ook het vileine. De populistische vaandeldragers zijn stuk voor stuk zeer slimme politici. Ze kennen de onderliggende complexiteit, ze weten dat er geen simpele oplossingen zijn voor maatschappelijke problemen. Het overmatig simplificeren is doelbewust; zo bevestigen ze de meute in hun onterechte afkeer van een denkende elite.
Populisme is vernietigend en kwaadaardig. Het is het bouwen van macht op een voedingsbodem van angst, en de echte agenda is niet bekend.

Design is geen wapen tegen populisme. Hooguit kunnen we de hoop koesteren dat mensen die zich kunnen omringen met goede en mooie producten minder ontvankelijk zijn voor de schadelijke boodschap.
Schrijvers en dichters strijden effectiever tegen het kwaad der domheid. Zij geven ruimte aan twijfel en nuance. Zij zijn het vaak die complexiteit erkennen en duiden. Ik zal hen met DesignBites eren.

Hoe kon uit zuinige rupsen dit Hummervolk opstaan?

© Ramsey Nasr, 'ik wou dat ik twee burgers was (dan kon ik samenleven)' - http://youtu.be/Td-0ckqcOAU

206 | "Henk, kijk effe mee"

Het te vroeg online plaatsen van de miljoenennota is het gevolg van een menselijke fout. Het verantwoordelijke bedrijf gaat in de toekomst 'een extra beveiliging inbouwen.'
En waar denkt men dan aan: dat iemand meekijkt of een pop-up waarin wordt gevraagd of de handeling inderdaad moet worden uitgevoerd.

     "Henk, kijk effe mee."
     "Ik kom, ik kom, momentje."
     "Daar gaat ie!"
Next - Next - Next - Are you sure? - click - click - click - Yes
     "Nee man, nou doe je het weer...!"
     "S**t!"

205 | Don't touch Wimp

Het scherm van mijn computer staat rechtop. Gelukkig is het geen aanraakscherm, want ik wordt al moe bij de gedachte voortdurend mijn arm omhoog te moeten houden.
Hoeft ook niet, zo'n aanraakscherm, want met die handige muis (of touchpad in mijn geval) kan ik comfortabel en razendsnel dat kleine pijltje over het scherm sturen.
En dat kleine pijltje is dan weer handig voor het aanwijzen van allemaal kleine objecten. Letters of woorden bijvoorbeeld, of menu-items. En daar kan ik er heel veel van kwijt op het grote scherm. Handig ding, zo'n computer.

Mijn tablet heb ik op schoot. Gelukkig is het een aanraakscherm, want dan heb ik tenminste alleen mijn vingers nodig om te bedienen.
Fijn, want andere dingen raak je toch maar kwijt tussen de kussens van de bank. En die aardige mensen van de tabletfabriek hebben de knoppen lekker groot gemaakt: dat kan niet missen.
Er passen niet heel veel van die grote objecten op het scherm van mijn tablet, maar dat hoeft ook niet: de applicaties die je op de bank gebruikt hebben niet zoveel knoppen nodig. Handig ding, zo'n iPad, pardon: tablet.

Windows 8 is duidelijk gericht op aanraakschermen en heeft grote knoppen, pardon: levende tegels. Is de veronderstelling dat er straks alleen nog tablets zijn? Of moet ik mijn kleine muispijltje straks helemaal over die gigantische tegels sleuren om de goede applicatie te kiezen?

Windows 7 en Windows Mobile 7 hadden een duidelijke boodschap. Het is nog vers, maar op dit moment begrijp ik 8 nog niet helemaal...

204 | Mooie code!

Mooi is een moeilijk woord. Smaak en persoonlijke voorkeur zijn er onlosmakelijk mee verbonden. 'Over smaak valt niet te twisten' is een platitude geworden omdat er waarheid in zit.
Veel designers mijden discussies over 'mooi'. Vooral als het een samenwerking met niet-ontwerpers betreft. Een dierbare collega is er zo allergisch voor dat ze bij de eerste lekenopmerking betreffende het (niet) mooi zijn van een product direct uitroept: "ho, ik ben professor in de mooi!". Hoewel klein van stuk en fijn gebouwd zegt ze het met een dusdanige intonatie dat de zwaarste manager begrijpt dat 'mooi' voor de rest van het gesprek een no go area is geworden.
Onder mooi ligt kwaliteit. Kwaliteit zit vaak in het werken met minimale middelen. De boodschap is puur. Er is geen franje nodig. De designgeschiedenis wordt getekend door een reeks van iconische ontwerpen met die pure kwaliteit. Iedere ontwerper kent en waardeert ze. Ook als ie ze niet mooi vindt.

Ik was op een projectborrel. Alleen maar software-ontwikkelaars. Als designer begreep ik nauwelijks waar ze het over hadden. Na een paar biertjes dreef het gesprek naar de begintijd van het informatica-vak, en nostalgisch werden de eerste machines waarmee ze gewerkt hadden beschreven, en de talen waarin ze codeerden.
Even dacht ik te moeten vluchten toen men zeer gepassioneerd van mening verschilde over de juiste benadering in het opzetten van een algoritme, tot ik me realiseerde ik me dat ook een stuk software mooi kan zijn of niet, en dat ook software in verschillende smaken komt.
Ook in software is er een kwaliteit die alle vakmensen herkennen. Ook daar oogst een pure benadering waardering. En ook zij kennen hun klassiekers.
"E5 was JUMP" zei een van hen. De rest zweeg. Sommige ogen waren vochtig.

203 | e-Kar sleurt bejaarden door supermarkt

Kijk, ik heb een druk leven, dus het moet allemaal wel een beetje efficiënt, ja?
Als ik de winkel inloop heeft app Appie mijn boodschappen al in de goede volgorde gezet; met een beetje doorwerken en zelf-scannen moet ik in tien minuten weer buiten staan met een volle kar.
Maar dan lopen ze dus in de weg. Langzaam schuifelen door de winkel, minutenlang weifelen bij elke te maken keuze. Soms klonteren ze, en dan wordt het allemaal nog erger. Er ontkiemen gangblokkerende groepsgesprekken rondom de gratis koffie.
Dit kan zo niet langer. Het remt allemaal te veel af.

Ze wilden net zo snel fietsen als wij, dus ze kregen de Pedelic en de e-Bike. Dan moeten ze ook maar net zo snel winkelen als wij.
We doen het dus zo. Alle supermarktkarren worden uitgerust met een elektrische motor die ze met een vaste snelheid van 5 kilometer per uur langs de schappen laat gaan. Zo, da's geregeld. Opschieten!

En voor de bejaarden die die snelheid niet aankunnen verlengen we de bierkratplank. Kunnen ze lekker daar op staan.

202 | Ook diensten moet je gewoon ontwikkelen

Toen ik jaren geleden begon als interaction designer was dit nog jonge vakgebied nieuw voor de organisatie. Mijn toenmalige baas gaf me een duidelijk advies: "ga geen uitgebreide stukken schrijven over wat interaction design belooft, ga gewoon helpen. Als ze zien dat het product er beter van wordt komt er vanzelf meer vraag." En zo geschiedde.

In het huidig tijdsgewricht verschijnen veel stukken over de kracht van design thinking en de meerwaarde die deze benadering kan hebben bij de ontwikkeling van diensten. Ik volg de discussie met veel belangstelling. Maar ik denk ook vaak terug aan het advies dat ik ooit kreeg. Het is ook geldig voor deze ontwikkeling lijkt me.

201 | Nostanalogie

De iPad heeft ons ook dingen ontnomen.

• de boekenkast als beeld van zijn eigenaar
• de rondslingerende katernen van de zaterdagkrant als uitnodiging tot lezen
• het boek op de tafel als gespreksstof
• het genot van het breken van de rug van een nieuw boek 
• de voorpret van de stapel nog te lezen boeken
• de lieve handgeschreven boodschap in een kadootje
• de plaats van de boekenlegger als voorbode van hoeveel spanning er nog komt
• je kinderen de waarde van lezen laten zien door het zelf te doen

Verder vind ik het wel een leuk ding.