Het ziet er mooi uit, de toekomst volgens Microsoft. Indrukwekkend. En toch irriteert het een beetje. Systemen die alles weten en alle gestures begrijpen. Men veegt weer 'ns een object naar de rand van het scherm en hop; het systeem doet precies wat de bedoeling is. Soms wordt het een hologram, soms gaat het naar het de beamer, soms gaat het naar het device van precies de juiste collega, die natuurlijk net zo blij en net zo connected is.
Maar ik moet niet zeuren. Toch? Het is goed dat Microsoft geld besteed aan het exploreren van de toekomst. Visualiseringen van visies helpen. Tot dit artikel mijn irritatie benoemt. Inderdaad, dat is het probleem. Het is allemaal te glad. Ik zie een onmenselijke wereld waarin ik helemaal niet wil leven. Ik kijk wel in de koelkast om te zien wat er nog is. De deur hoeft geen display te worden. Ik wil die courgette zien, voelen en ruiken.
De manier waarop Dentsu en Berg snuffelen aan de toekomst is oneindig veel menselijker. Dit is een studie door ontwerpers die nadenken over de mogelijkheden en beperkingen van 'incidental media', door de ogen van de mens die er mee geconfronteerd gaat worden.
Microsoft duwt een wereldbeeld in je hoofd. De gladde jaarlijkse video is een (zeer) goed gemaakte commercial en keiharde technology push. Je keert je ervan af: "not impressed, still no hover cars."
Dentsu en Berg stellen een vraag: wat zullen we maken? Geeft het gevoel dat je mee mag doen. Ze zeggen het zelf: "...you're free to share or use any of the ideas..." De toekomst bouwen we samen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten